Gelir paylaşımına dayalı inşaat sözleşmesi, Türkiye inşaat sektöründe kullanımı son yıllarda hızla yaygınlaşan bir sözleşme türü olarak dikkat çekmektedir. Sözleşme, tarafların anlaşmasına göre, farklı şekillerde ortaya çıkabilmektedir. Ancak çalışmada, sözleşmenin uygulamada en çok kullanılan modeli esas alınmıştır.
Sözleşmenin karmaşık yapısı sebebiyle, hukuki incelemeye konu edilmesinde bazı zorluklarla karşılaşılmıştır. Özellikle, bu sözleşme türünün inceleme konusu yapıldığı bilimsel eser sayısının yok denecek kadar az olması, bu çalışmanın zorluk derecesini bir kat daha artırmıştır.
Çalışmada, sözleşmenin hukuki niteliğinin belirlenmesine ve buna bağlı olarak, uygulanacak hukukun tespitine ilişkin tezler üretilmeye çalışılmıştır. Bu çaba sarf edilirken, karma sözleşmelere uygulanacak hukuka ilişkin öğretide yapılan tartışmalar, ileri sürülen görüşler dikkate alınmış ve sözleşmenin yapısına en uygun sonuca varılmaya çalışılmıştır.