Geri kalmışlığın en belirgin özelliği Kapital kıtlığı değil kapitalin etkin kullanılamayışıdır. Diğer bir deyişle kapitalin çok düşük bir ölçüde endüstriyel yatırımlara gitmesidir.

Türkiye'de 1950 -1959 yıllarını kapsayan on yıllık dönemde gayri safi yatırımların yüzde 89'unu yerel yönetimlerin yatırımları yüzde 237'sini özel inşaat yatırımları ve yüzde 254'ünü diğer yatırımlar oluşturmuştur. Burada önemli olan gayri safi yatırımların yüzde 42'sinin özel inşaat yatırımlarına gitmesidir.

Görüldüğü gibi kırk yıl öncesine ilişkin veriler bile geri kalmış ülkelerin gerçek sorunlarından birinin parasal kaynak sorununun ötesinde bu kaynakların kullanılış biçimiyle yani Kapitalin etkin kullanılamayışıyla da yakından ilgili olduğunu gösteriyor.