İbrahim Alâeddin Gövsa'nın İlk Gençlik Hakkında Ruhiyat ve Terbiye Tetkikleri başlığıyla yayımladığı ve genişletilmiş ikinci baskısı 1927 yılında yapılan bu eser ilk gençlik çağı olarak adlandırılan "Bülûğ Öncesi" ve "Bülûğ Çağı"nda genç adaylarında ortaya çıkan ruh ve davranış değişikliklerini bütün yönleriyle ele alıyor. İlk gençlik dönemi "Psikoloji" ve "Terbiye-Eğitim" alanlarında yalnız gençler için değil, bilhassa aile ve eğitimcileri de yakından ilgilendiren bir değişim, dönüşüm adeta genç için bir "ikinci doğuş" dönemi. Bülûğ öncesi ve bülûğ çağını buluşturan gençlik sürecine hakim olan psikolojileri, tutum ve davranışlar kitap boyuncu yazar etraflıca değerlendirmektedir.
Aile ve eğitimcilerin ilk gençlik dönemine dair çocuklarıyla yaşadıkları sorunların onların içinde bulundukları dönemi kavrayamamaktan ileri geldiği söyleyen Gövsa'ya göre ilk gençlik psikolojisi, çocukluk psikolojisinden nasıl tamamen farklı ise ilk gençliğin terbiye metotları da çocuk hakkında tecrübe edilmiş terbiye çarelerinden tamamen ayrı ve doğal olarak daha fazla detaylı ve incedir.
Bu eseri tamamlar mahiyette müellifin Osmanlı Türkçesiyle 1922/23 yılında yayımlanan Hayata Atılırken 20 ile 30 Arasında Her Genç Neler Bilmeli? ve Otuz Yaşından Sonra Herkes Neler Bilmeli? başlıklı iki tercümesi de bu esere ilave edildi.
Bu üç eser bir arada değerlendirildiğinde ilki, ilk gençlik çağındaki genç ferdin kendisinde meydana gelen değişiklileri anlayabilmesi ve büyüklerin dünyasına ya da toplum hayatına katılabilmesinin yolarını açan bir eser. Ayrıca ebeveynlerin kendi vazifelerini ve bir gelişim döneminin başında olan çocuklarının yeni dünyasını anlayabilmeleri hatta evlatlarını yeniden keşfedebilmeleri bakımından onlar tarafından da okunması gereken bir eser. Diğer iki risale ise ilk gençlikten sonraki hayat safhalarının 20-30 arası yaş ile, 30'dan sonraki yaşlarda her ferdin kendini nasıl geliştireceğine dair düşünceler ortaya koymaktadır.