Çağdaş iş hukukunun temel amaçlarından biri işçi işveren arasındaki iş ilişkisinin olabildiğince devamlılığını sürdürmektir. Bir diğer ifadeyle işçiye iş güvencesi sağlamaktır. İş hukukunda geniş anlamda iş güvencesinin sağlanmasında bir takım hukuksal kurumlar geliştirilmiş bulunmaktadır. Bunlardan biri de iş sözleşmesinin askıya alınması kurumudur. Taraflar arasındaki iş ilişkisi, tarafların şahsından veya dış etkenlerden kaynaklanan bir takım sebeplerle sarsılabilir, ilişkinin devamı sekteye uğrayabilir. Bu durumda tarafların genel eğilimi iş sözleşmesinin sonlandırılması değil, devamlılığını sağlamaktır.

Taraflar arasında kurulan iş ilişkisinde iş görme veya işi kabul borçlarının kesintisiz olarak ifası mümkün olmayabilir. Geçici ifa veya ifayı kabul imkânsızlığı halinde, iş sözleşmesinin sonlandırılması yerine, askıya alınması iş güvencesi sağlanması amacına hizmet eder. Şüphesiz iş sözleşmesinin askıya alınması için her zaman geçici ifa veya ifayı kabul imkânsızlığı şart değildir. Mevzuatta öngörülen bazı hakların kullanılmasında ifa/ifayı kabul imkânsızlığı sebebiyle değil, taraflardan birinin iradi olarak hakkını kullanması sonucu askı hali oluşur. Ayrıca tarafların anlaşması ile de iş sözleşmesinin askıya alınması mümkündür.

İş sözleşmesinin askıya alınması konusu geniş bir kapsama sahiptir. Zira askı kurumu, bireysel iş hukukunun birçok alanına dokunmasının yanı sıra, toplu iş hukuku ve sosyal güvenlik hukukuyla da bağlantıları olan bir konudur. Mevcut çalışmada esas itibariyle bireysel iş hukukuna odaklanılmış olmakla birlikte, gerekli olduğu ölçüde toplu iş hukuku ve sosyal güvenlik hukukuyla bağlantılı hususlar üzerinde de durulmuştur.