Bu kitap on yılı aşkın bir süredir, kanser mücadelesinin farklı cephelerinde savaşmış, ölümcül darbeler almış bir hasta-gazinin kendi kendini iyileştirmek için yazdığı terapi satırlarıyla ortaya çıkıverdi. Kalemi elime almak, içimdeki zehirleri boşalttı. Ağrılarımı dindirdi, yüreğime merhemler sürdü. Uzun, yorucu, ıstıraplı bir tedavi sürecinden çıkamayacağımı düşünüyordum. Kaleme aldığım duygularım belki çok kişi için önemsizdi, ama benim için her bir kelimesi hazine kadar değerli.  Çiziktirdiğim sayfalar arka arkaya sıralanıverdi bir anda. İnanamadım. Söyleyeceğim ne çok şey varmış! Şu son on yılda hayat çıkınımda bir dolu deneyim biriktirmişim. Konuşmam, anlatmam lazımdı. Paylaştıkça rahatlayacak, rahatladıkça hafifleyecek, hafifledikçe bir kuş gibi gökyüzünde özgürce uçabilecektim. Ben bir kuştum zaten... Ölüp ölüp yeniden dirilen kaknüs kuşu...
Her darbede doğrulmak, her yıkılışta ayaklanmak, her vurgunda su yüzüne çıkmaya çabalamak gerekiyordu. Her selde suların üstündeki tahta parçasını yakalayabilmeliydim. Hz. İbrahim'in nârından yanmadan çıkabilmek, her can verişte yeniden dirilmeye çalışmak lazımdı. Tıpkı ölüme meydan okuyan kaknüs gibi... Yok olmaya yatmışken, küllerinden doğan bir kaknüs!  İçindeki ölüm şarkısını ahenkli notalara dönüştürüveren cezbeli, sırlarla dolu, rengarenk bir kaknüs!... Her şeye rağmen inatçı, her şeye rağmen heybetli, her şeye rağmen umarsız, her şeye rağmen hayatın türküsünü feryat figan çığıran bir kaknüs!
Evet, evet ben bir KAKNÜS''üm... Artık eminim bundan!