Kendiliğinden Evrilen Kozmos, çağdaş teorik fiziğin, bilimsel ilerlemenin kritik bir şekilde Kartezyen felsefenin duruşundan özne-nesne ayrımını aşan fenomenolojik bir duruşa doğru kaydığını gösteriyor. Yazar fenomenolojik felsefenin fikirleri ve çıkarımlarını geniş bir şekilde incelemekte ve pozitivist felsefeyle karşılaştırmakta. Rosen, fenomenolojide, katılımcıların gelişen bir yaşam dünyasında, yaşanmış bir deneyimin dinamik bağlamı olan hermeneutik etkileşimlerinden kaynaklanan bir anlam görüyor. Fenomenolojik fizikte, bilim yapmak ile felsefe yapmanın ortak bir çaba olduğunu vurgulayarak, bilim ve felsefenin kaynaşmasının, süregiden sorunlara yeni çözümler sunan yeni bir fiziğe yol açtığını gösteriyor.