Çalışmamızın ilk kısmında tasarruf ilkesine ilişkin öğretideki ifadeler ve içtihatlardan yola çıkılarak genel bir tanım yapılmıştır. Yargılamaya hâkim olan ilkelerden tasarruf ilkesinin tanımı ortaya konulduktan sonraysa organik bir bağ içerisinde olduğu taleple bağlılık ilkesi ve tasarruf ilkesinin uygulama alanını ortadan kaldıran re'sen harekete geçme ilkesi incelenmiştir. Tasarruf ilkesi yargılamanın başlamasından hükmün kesinleşmesine kadar devam eden süreçte karşımıza çıktığından çalışmamız kapsamında; davanın açılması, dava konusunun belirlenmesi, belirlenen daha konusunun değiştirilmesi, dava konusunun devredilmesi ve davanın yürütülmesi bakımından görünümleri de ayrıca incelenmiştir.
Çalışmamızın ikinci kısmında davanın sona ermesinde tasarruf ilkesinin görünümleri ele alınmıştır. Bu kapsamda öncelikle geniş anlamda davaya son veren taraf işlemleri incelendikten sonra dar anlamda davaya son veren taraf işlemleri olan davadan feragat, davayı kabul ve sulh kurumlarının ortak özellik arz ettiği durumlar birlikte ele alınmıştır. Ortak noktalar tespit edildikten sonra davadan feragat, davayı kabul ve sulh kurumları birbirinden ayrılan özellikleriyle detaylı olarak incelenmiştir.
Çalışmamızın üçüncü kısmında davaya son veren taraf işlemlerinde tasarruf ilkesinin mutlak olmadığı belirtilerek, bu işlemlerin hangi durumlarda kısıtlandığı veya tamamen ortadan kalktığı gerekçeleriyle beraber incelenmiştir. Çalışmamız, tasarruf ilkesine ilişkin elde edilen sonuçlar ve genel bir değerlendirmeyle nihayete ermiştir.