Ölüm sevdiklerimizi bizden alıp bilinmez diyarlara götürür mü gerçekten? Yoksa onların cisimsiz varlıkları sevgimizin derinliği oranında yanı başımızda sürdürür mü yaşantısını? Ölüm Her Şeyi Silmez kızı Filiz Erman Immich tarafından babası Nüzhet Erman'a ölümün bir ayrılık olmadığı fikrini adeta güçlü biçimde kanıtlamak amacıyla kaleme alınmış eşsiz bir güzelleme. Bir biyografinin nesnelliğini taşırken anıların ve mektupların etkisine Nüzhet Erman şiirlerinin zamana meydan okuyan büyüsüne ve sağlamlığına günlüğü kırılgan samimiyetine ve otobiyografinin saydamlığına erişebilmesi onun kaybının ardından yaşadığı ''sevgili ölüsü''nü yaşatma gayreti ve arzusu''yla açıklanabilir ancak.Filiz Erman Immich şair ve bürokrat babasının benzersiz kişiliğini yeteneklerini yaşama sanatındaki ustalığını ve örnek niteliklerini şiirleriyle de desteklenerek bütün okurlarına insana dair umut aşılarken aynı zamanda derin bir sevginin nelere kadir olduğunu kanıtlamak gibi neredeyse imkansız bir işe soyunmuş.Ölüme meydan okumanın çeşitli yolları vardır elbette ama bu kitapta okurunu bekleyen derinlik ölüme karşı bakışı dönüştürecek nitelikte.