Mizancı Mehmed Murad Bey'in yazdığı Osmanlı Tarihi (Tarih-i Ebu'l Faruk) dizisinin bu altıncı cildinde, Osmanlı tarihinde saray kadınlarının devlet yönetiminde önemli roller üstlendiği bir zaman dilimidir. Bu dönemde Kösem Sultan ve Turhan Sultan, padişahın yetki ve otoritesine doğrudan müdahale etmiş, karar süreçlerinde belirleyici rol üstlenmişlerdir. Özellikle IV. Murad ve Sultan İbrahim'in çocuk yaşta tahta çıkmaları, saray kadınlarının nüfuzunu artırmıştır. Dönemin en belirgin özelliklerinden biri, devlet kurumlarının işleyişinde ciddi aksamaların ve istikrarsızlıkların ortaya çıkmasıdır. Rüşvet, israf ve adaletsizlik yaygınlaşmış, saray içindeki entrikalar devletin yönetimini olumsuz etkilemiştir. Sürekli değişen yönetimler ve taht kavgaları, halkın güvenini sarsmış, ekonomik ve toplumsal sorunları derinleştirmiştir.
Dönemin en çarpıcı olaylarından biri, Kösem Sultan'ın kendi gelini Turhan Sultan tarafından sarayda boğularak öldürülmesidir. Kösem Sultan, devletin istikbalini koruyabilmek adına kendi öz oğluna dahi iltimas geçmeden sert adımlar atmıştır. Ancak sonunda saraydaki güç çekişmesinin mağduru olmuştur.