Sürdürülebilirliğe ilişkin ana akım kavramlar, küresel enerji zirvesi gibi kritik bir meseleden kaçıyor mu?
Çocuklarımız için güvenli bir gelecek ve herkes için adalet sağlarken doğanın sınırları içinde yaşamanın yollarını nasıl bulabiliriz?
Permakültür kavramının yaratıcısı David Holmgren, permakültür ilkelerini, enerjinin azaldığı bir dünyaya yaratıcı adaptasyonun güçlendirici ve zorlu vizyonu için bir çerçeve olarak kullanıyor. Permakültür, sistem düşüncesini ve tasarım ilkelerini kullanarak bilinçli bir şekilde "doğada bulunan örüntüleri ve ilişkileri taklit eden, aynı zamanda yerel ihtiyaçların karşılanması için bol miktarda gıda, lif ve enerji üreten araziler" tasarlar. Sadece otuz yıl içinde permakültür, sürdürülebilirlik tartışmalarına beyinsel, pratik ve tartışmalı bir katkı sağlayan küresel bir hareket haline gelmiştir.

Bu kitaba büyük bir minnet borcum var. Permakültür tasarım ilkelerine dayanan, petrolün tepe noktasına ve iklim değişikliğine karşı kolektif bir yanıtın pratikte nasıl görünebileceğini ilk öneren kitaptır. Holmgren'in bu kitapta yaptığı şeyin genişliği beni hala şaşırtıyor. Yavaşça okuyun, iyice sindirin, dinleyen herkesle tartışın, hayatınızı değiştiren tüm deneyimler gibi bu kitabın da tadına varmak en iyisi, çünkü bundan sonra hayatınızı iki yarıda düşüneceksiniz: Permakültür'ü okumadan önce ve okuduktan sonra, İlkeler ve Yollar'ı okumadan önce ve okuduktan sonra. Bunu büyük bir deha eseri olarak nitelendirmekte tereddüt etmiyorum.