Psikolojik şiddet ve örgütsel sessizlik bireylerin yalnızca çalışma ortamlarında değil sosyal hayatlarında da derin etkiler bırakan iki önemli sorundur. Psikolojik şiddete maruz kalan bireylerde stres tükenmişlik kaygı ve özgüven kaybı gibi olumsuz sonuçlar ortaya çıkarken örgütsel sessizlik ise çalışanların düşüncelerini ifade edememesine yenilikçiliğin engellenmesine ve karar alma süreçlerinde aksaklıklara yol açmaktadır. Örgütler açısından bakıldığında her iki olgunun da verimlilik kaybına çalışan devir oranının artmasına ve kurumsal kimliğin zedelenmesine neden olduğu görülmektedir. Bu bağlamda sağlıklı bir çalışma ortamı oluşturulması açık iletişimin teşvik edilmesi ve çalışanların kendilerini özgürce ifade edebildiği bir iş kültürünün benimsenmesi büyük önem taşımaktadır. Yönetim kadrolarının ve insan kaynakları birimlerinin hem psikolojik şiddeti önlemek hem de örgütsel sessizliği ortadan kaldırmak adına bilinçli ve proaktif bir yaklaşım sergilemesi gerekmektedir.