Rönesans dönemi papalarının Türklerle sürdürdükleri iş birliği ve ilişki dinin reel politika üzerindeki yönlendirici etkisini gerektiğinde nasıl devre dışı bırakılmakta olduğunun ve genel politikanın bir vasıtası olarak nasıl kullanıldığının göstergesidir. Bu durum dönemin sair Avrupa devletleri yanında Osmanlı Devleti için de geçerlidir.
Kemal Beydillinin Hans Pfeffermanndan çevirdiği ve yayına hazırladığı Rönesans Papalarının Türklerle İş Birliği adlı eser yalnızca Papalık tarihinin değil karşılıklı münasebetler açısından Türkler yanında Avrupanın diğer devletlerinin de izledikleri politikaların anlaşılmasında değerli bir kaynaktır.

Avrupanın özellikle Papalık dahil olmak üzere dönemin İtalyasının içinde bulunduğu karışık durumun gözler önüne serilmesi Avrupa istikametindeki Türk ileri harekatının daha rahat anlaşılmasına katkıda bulunur. II. Mehmedin Otrantoya asker çıkartması ve İtalyanın fethine girişmesinin bu siyasi kargaşa ve zafiyet dikkate alındığında pek de o kadar zor bir iş olarak görülemeyeceği bu eserle daha da açık bir şekilde ortaya çıkmaktadır.

Günümüzün siyasal zihniyet dünyasını ve kültürünü anlamanın da anahtarlarını sunan Rönesans Papalarının Türklerle İş Birliği kendi alanında ilham verici ve önemli bir başvuru kaynağı...