Dehalarını yazdıkları eserlere yansıtmış üç büyük yazardan yıkıcı tahrip edici göz açıcı kışkırtıcı tekinsiz hesaplı ciddiyete metelik vermeyen düşünceler... Okuyanı kimileyin bıyık altından gülümseten kimileyin yumruk yemişçesine sersemleten... Hepsi de ince zekânın imbiğinden süzülmüş bazen paradoksal gibi gözükse de birey ve toplum yaşamının kuytu karanlık köşelerini apaçık gözler önüne seren... Özcesi aforizma olmanın hakkını veren sözler... Elinizdeki kitap bu üç usta yazarın yıllar öncesinden günümüze yaydığı ışığın ne denli göz kamaştırıcı olduğunu bir kez daha ortaya koyuyorYaşlı her şeye inanır; orta yaşlı kuşku duyar; genç her şeyi bilir. (O. Wilde) Hiçbir şey mutluluk kadar eskimez. (O. Wilde) Çoğu insan başkasıdır. Düşünceleri bir diğerinin fikirleridir yaşamları taklitten ibarettir tutkularıysa aktarma. (O. Wilde) İnsanlığın gelişmesi ilk koşul olarak öncünün kendini bilerek budala yerine koymasından geçer. (B. Shaw) Hayatta iki tragedya vardır. İlki gönlünüzün arzuladığını yitirmek. Diğeri kazanmak. (B. Shaw) Eğitimli insan okuyarak zaman öldüren aylaktır. (B. Shaw) İnsan yüzü kızaran tek hayvandır ya da kızarması gereken. (M. Twain) İnsan ırkı bu işte. Nuh gemiyi niye kılpayı kaçırmadı diye hayıflanmamak elde mi? (M. Twain) Tanrı önce budalaları yarattı. Bu pratik kazanmak içindi. Ardından okul yönetim kurullarını. (M. Twaim)