"Maslova mahkemeye!" diye bağırıp kapıyıyeniden kapanı. Kadın ayakta dimdik durarakkıpırdamadan bekledi.Rüzgârın tarlalardan şehre getirdiği o harikakoku cezaevinin avlusunda bile duyulmaktaydı.Koridorlarda ise ağır; dışkı nem çürümüşlükkokan pis bir hava vardı. Bu kimseninboğulmadan soluyamayacağı bîr havaydı.Dışarıdan gelen kadın gardiyan bu bozukhavaya alışmış olmakla beraber o da aynırahatsızlığı hissetti. Avludan gelip koridoragirer girmez midesinin bulandığmı hissetti.içinden uyumak geliyordu.Kapının ardında bir telaştır başladı. Koğuştankadın sesleri ve çıplak ayakların koşuştuğuduyuldu. Yaşlı gardiyan kapıyı yenidenaralayarak:"Hadi bakalım acele et Maslova!" diye bağırdı.