Ah! Sonuçta nesiniz siz yazılarım ve resme dökülmüş düşüncelerim. Biraz önce öylesine alacalı bulacalı genç ve kötücül beni hapşırtan ve güldüren dikenler ve gizli baharatlarla öylesine doluydunuz ki. Ya şimdi? Tükettiniz harcadınız bütün yeniliğinizi ve korkarım ki içlerinizden bazıları birer gerçeğe dönüşmek üzereler. Daha şimdiden öylesine ölümsüz öylesine dokunaklı bir biçimde doğru ve öylesine sıkıcı görünüyorsunuz ki! Peki aksi olabilir miydi? Neyi yazar ve resimlerdik o zaman Çinli fırçalarımızla biz mandarinler biz kendilerini yazılmaya BIRAKANLARI ölümsüz kılanlar neyi resimlerdik o zaman bir başımıza?Ne yazık solmak kokusunu yitirmek üzere olanları sadece!Ne yazık sadece tükenmiş geçip gitmiş fırtınaları gecikmiş sararmış duygulan!Ne yazık sadece sürüden ayrılmış uçmaktan bitip tükenmiş şimdi elle BİZİM ellerimizle kolayca yakalanabilecek kuşları! Artık daha fazla yaşayamayacak daha fazla uçamayacak olanları sadece tükenmiş ve vaktini geçirmiş şeyleri ölümsüz kılıyoruz biz!Ve bu yalnızca sizin İKİNDİNİZ içindir yazılarım resme dökülmüş düşüncelerim çünkü sadece sizin için renklerim pek çok rengim pek çok renkli inceliklerim elli çeşit sarım ve kahverengim yeşilim ve kırmızım var benim. -Fakat hiç kimse sizin sabahları nasıl göründüğünüzü kestiremeyecek bunlardan.Siz benim yalnızlığımın ani parıltıları ve mucizeleri siz benim eski sevgili- KÖTÜCÜL düşüncelerim!