Beyazid-i Bistami bir gün müritleri ile gezinti sırasında yolları bir akıl hastanesini düşer. Ayaküstü doktorlar ile sohbet ederken, bir doktor hastalıkların çareleri ve ilaçları hakkında bilgi verir. Gönüller sultanı bu bilgilerden sonra, doktora şöyle bir soru sorar. "Siz bütün hastalıkların ilaçlarını saydınız; peki günah hastalığının ilacı nedir?" Kısa bir sessizlikten sonra, orada bulunan akıl hastalarından biri edep ile, müsade isteyerek söze girer: "Erenler müsade eder ise bunun ilacını ben söyleyeyim mi?" Beyazıd-i Bestami bu samimi teklif karşısında müsade eder. Doktorlarda can kulağı ile hastayı dinlerler. "Günah hastalığının ilacı şudur ki; tövbe kökünü istiğfar yaprağı ile karıştırıp, gönül havanına koyduktan sonra, tevhit tokmağı ile döveceksin. İnsaf eleğinden eledikten sonra, gözyaşı ile hamur edip, aşk ateşinde pişireceksin. muhabbet balından da birazcık karıştırıp, sabah akşam, kanaat kaşığıyla azar azar yiyeceksin."