Günümüzde genel olarak İslam tarihi, özel olarak da raşid halifeler dönemiyle ilgili konularda insaf kaybedilmiş, siyaset, liderlik ve İslamî düşünce devleri, özellikle de iki halife Osman b. Affân ile Mu‘âviye b. Ebî Süfyân hedefe konulmuştur. Oysa Raşid halifeler dönemi, fetihlere ve hayatın her alanında genişlemelere, İslam medeniyetinin temeli olan İslam dininin öğretilerinin ve ilkelerinin uygulanmasına şahit olunan dönemdir. Ancak o dönemde yahudi Abdullah bin Sebe önderliğindeki ayaktakımı bu büyük gelişmeleri durdurmak, geriletmek ve yıkmak için ellerinden ne geliyorsa yapmışlardır. Bugün de Raşid halifeler döneminin İslam tarihindeki bu öneminden dolayı onlar, o ölümsüz dönemin parlak suretini bozmaya çalışan Rafızîler başta olmak üzere “en geniş ve en derin ırkçı, yahudi, haçlı, oryantalist ve laik” saldırılara uğramaktadırlar. Elinizdeki eserde; halifelerin seçilmeleri, Ömer, Osman, Ali ve Hüseyin’in şehid edilmeleri, Osman’ın şehid edilmesi üzerine yaşanan olaylar, Cemel ve Sıffîn savaşları, Aişe radıyallahu anha’nın tutumu, Hakem olayı, Ali bin Hasan’ın hilafetten vazgeçmesi, Muaviye’nin tavrı, sahabenin bu olaylardaki tutumu ve bütün yaşananlar sırasında (yaşananların en başta gelen müsebbibi olan) yahudi Abdullah bin Sebe önderliğindeki ayaktakımının rolü anlatılmaktadır. Böylece o dönemde yaşanan olayların içyüzü açığa çıksın ve sahabîlerin konumu ve saygınlığı zarar görmesin. Zira sahabe tarihinin arındırılması ve uydurma bilgilerin ondan çıkarılması, medenî bir görev, insanî bir gereksinim ve şer‘î bir zorunluluktur.