Kur'an'da Yüce Rabbimiz pek çok âyette kullarından Sevgili Rasûlünü örnek almalarını istemiştir. Bu âyetlerden birisi şudur: "Andolsun ki Allah'ın rahmetini ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çokca zikredenler için Allah'ın Rasûlünde size güzel bir numune (örnek) vardır." Rasûlullah'ın örnekliğine "sünnet" denilmiştir. Ancak Sahabîlerden itibaren sünnet farklı algılanmaya başlamıştır. Hz. Ömer Hz. Abdullah ibni Mes'ud Hz. Âişe gibi Sahabîler Rasûlullahın söz ve fiillerine içtihadî diğer ifâdeyle gayeci yaklaşırlarken; Hz. Abdullah bin Ömer Hz. Ebû Hureyre gibi Sahabîler O'nun söz ve fiillerine "şekilci" yaklaşmışlardır. Bu anlayış Sahabîlerin talebeleri olan Tâbiîn döneminde de devam etmiş bu dönem insanlarından bâzıları Rasûlullahın söz ve fiillerini değişen şartlara göre yorumlarlarken; bâzıları da onun söz ve fiillerini olduğu gibi kendi zamanlarına taşımışlardır. Sonuçta re'y ehli ve hadis ehli denilen bu iki grup "sünneti anlama" konusunda birbirleriyle kıyasıya bir mücadeleye girişmişlerdir. İşte bu kitapta hem sünnete uymanın önemini hem de sünnetin şekillenmesi noktasında Sahabe ve Tâbiîn dönemlerinde yaşanan bu mücadeleyi ve seyrini okuyacaksınız.