Cahit Koytak'ın kendisine şahdamarından daha yakın olanla hasbihali elinizdeki kitap...O kadar samimi o kadar içten...Okurken şiirler birden 'kendi' sesiniz olup yüreğinizden sökülürcesine havalanıyor semalara...Kimi zaman cami avlusundaki bir "meczup" kimi zaman ney üfleyen bir "şair" ve kimi zamansa dağlarda yolunu kaybetmiş bir "derviş" oluyorsunuz kâinatı anlamak için çabalayıp didinen...Ama çoğu zaman bir çıraksınız ustasının dizinin dibinde sanatını öğrenmeye çalışan;dilinde dualarla...Şükürler olsun şükürlerve kitaplar dolusu övgüler Sana!Son yıllarda şairlerle delilerleve âşıklarla doldurdun çünkü içimiHem öyle üç beş değil kırk şairkırk deli ve kırk âşık...ve ben böyle yetmişine merdivendayamışken üstelikYani kuğularımı hüthütlerimiçıkaramadan dahaŞiirin ve hikmetin dağlarındaSimurgu aramaya.....