Hicretin üçüncü asrında yetişen büyük sofilerden biri de şüphesiz ki Bâyezid-i Bestâmî Hazretleridir. Tasavvuf tarihinde kendisine geniş yer verilmiş mâna alemindeki yüceliği nisbetinde şöhret bulmuş gönül ehli yanında büyük saygı görmüş nefis terbiyecilerine ışık tutmuş ruhunu dünyevî kirlerden arındırmak isteyen ariflere rehberlik etmiş Allah ile kul arasındaki nefsanî arzuların keşif perdesini aralamak isteyen Hak âşıklarına örnek olmuş kadri yüce bir zattır. Asıl adı Tayfurdur. Babasının adı İsâ dedesinin adı Şerûşândır. İbn-i Cevzî Mirâtüz-Zaman adlı eserinde Bâyezid-i Bestamî Hazretlerinden bahsederken diyor ki: «Dedesi Şerûşân önceleri mecusî (ateşperest) idi. Sonra Cenâb-ı Hakkın inayet eli kendisine uzandı da müslüman oldu.. Babası İsâ iyi ahlâk sahibi bir kimse idi. Tasavvufa karşı büyük ilgi duyar çocuklarını o sahada yetiştirmek isterdi.» Aynı müellifin belirttiğine göre İsanın üç oğlu vardı. Tayfur ortancaları olarak bulunuyordu. Her üçü de zâhid kişilerdi. Özellikle kendilerini ibâdetin derin zevki içinde yetiştirdikleri için çevrelerinin dikkatini çekmiş ve çoğu kimselerden hürmet görmüşlerdi. Ortanca kardeş olan Bâyezid (Tayfur) Hazretleri ise kendi çağının seçkinlerinden idi. Tasavvufçular arasında en güzel hale sahip bulunuyordu. İslâm maarifinde söz sahibi sayılır. Keşif konusunda ileri bir adımı vardır. Fena ve beka vadisinde önünü alan olmamıştır.