Bir ateş gördüm koca Balkan'da
tuttum ellerimle giyindim sırtıma
yandım ama yanmayı da öğrendim.
Hep böyle oluyor sen de bilirsin
tek ömrü var insanın sınırları belli
bir sevda ve bir kent yetmiyor bana.
Yaşamak istiyorum bütün insanlarda
yürümek istiyorum yollarını dünyanın
karışayım her şeyde bir parçam kalsın
Parçalansın dizlerim erisin elim
kanım kanlara karışsın sularım sulara
dünyanın otlarıyla koksun saçlarım.
Puslu bir sabah Nauplion limanında
bir kez daha âşık ve ölümcül kederli
bir ses taşıyorum Balkan'dan kulağımda.