Arthur Schnitzler'in usta kalemiyle hayat bulan "Casanova'nın Eve Dönüşü" (orijinal adıyla "Casanovas Heimfahrt"), bir efsanenin hüzünlü ve trajik sonbaharını anlatıyor. Roman, gençliğinin çekiciliğini ve ününü kaybetmeye başlayan yaşlı Casanova'nın, doğduğu şehir Venedik'e dönme arzusunu merkezine alıyor. Sürgünde geçen yılların ardından eve dönüş umudu, onun için sadece bir şehre değil, yitip giden gençliğine ve itibarını geri kazanmaya olan özlemine dönüşmüştür. Ancak eski şöhretinin gölgesinde, çaresiz ve melankolik bir figür hâline gelen Casanova, bu beklentinin yükü altında ezilir. Hayatının son büyük macerası olarak gördüğü bu yolculukta, genç ve entelektüel Marcolina'ya saplantılı bir arzu duyar. Marcolina, onun için sadece bir kadın değil, aynı zamanda kaybettiği gücün ve zekânın bir simgesidir.

Schnitzler, bu son ve umutsuz arayışı, derin bir psikolojik analizle dokur. Roman, efsaneyi yıkarak, yaşlanmanın getirdiği çaresizlik ve gururla mücadele eden bir adamın portresini çizer. "Casanova'nın Eve Dönüşü" aslında hiç gerçekleşemeyecek bir yolculuğun metaforudur; zira Casanova'nın asıl evi, geri dönmesi imkânsız olan geçmişidir. Bu eser, insani kırılganlığın, arzu ve pişmanlığın etkileyici bir incelemesidir. Okur, bir efsanenin nasıl parçalandığına ve ardında kalan hüzne tanıklık etmeye davet ediliyor.