Çifte Açmaz bir şairin tıkanan çürüyen pırıltılı ama sahte renkleriyle insanı körleştiren hayata karşı koyuşu. Her yanından kuşatılmış insanın kalbine doğru akan bir ırmak. İnsanın en içerden en kendi halinden seslenişi.Çünkü şiir yeniden diriltebilir insanın kalbini.Dilek Kartal'ın Taşı Kim Atacak'tan sonra edebiyat dünyamıza ikinci armağanı.