Kim gözlerinde bir deniz görebiliyorsa gökyüzünde sonsuzluk işte o umuttur.
Kim geceyi aydınlatan yıldızlara bakıp dilek tutuyorsa o umuttur.
Kim zor anlarında içine düşen ve ayağa kalkma  kuvvetini kendinde görüyorsa o umuttur.
Kim bir şarkıdan bir yola çıkıyorsa o umuttur.    
Kim bir yağmurda ıslanıyorsa yüzü gülüyorsa o umuttur.
Kim yaşamın kulağına fısıldıyorsa o umuttur.     
Şafakla konuştu yağmurda ıslandı masallar dinledi şarkılar söyledi çocukların yüzüne gülümsedi...
Hepsini bir kâğıda çizdi ve kelimeleri çağırdı.

Şimdi yaşamın kulağına hikâyeler fısıldama zamanıydı...