insandır sever..Bazen dağların ardında beliren güneşin kızıllığında bazen bir aşkın notasız metaforunda bazen de yaşamın en sessiz çığlığında bulur kendini..Bazen onulmaz yaralarla yaşamak bir tercihtir...Adına yaşam denilen kendi halleridir aradıkları. Bu arayışı uğraş edinenlerin gitme halleri kelimenin çekim eki alması örneğinde olduğu gibi birbirine benzer..Gitmek bir hal bir oluş olmaktan öte ütopik bir durumun sürrealist yansımasıdır bazı yaşamlara..Politikanın ağır işçileri bunu bilir bunu söylerler...Cafer Solgun bu işçi sıfatıyla yaşadıklarını bir halk ozanı yalınlığı ve insan güzelliğiyle öykülerine yansıtmış...Kırılmaları anlatmanın güçlü girdabında kaybolmaya yüz tutmuş ötekilerin hikayesi bu kez içerden bir ses olup çıkmış karşımıza..Sevenlere..