Merhaba gökyüzü, merhaba İstanbul ve merhaba Gülnaz. Mutluluk getirmek istiyordum sana olmadı. Ne varsa bu sevdanın içinde sana karşı bitmiyor. Sevgi besledim. Her şeyi sana bıraktım. Sana bıraktım ne varsa olan biteni. Ama olmadı. Sana gelip de söyleyemediğim ne varsa mısraların arasında saklı sevgilim. Biliyorum. Hiç bir zaman gelemeyeceğim sana. Hiç bir zaman ulaşamayacağım. Hiç bir zaman bizim hatta daha doğrusu benim yaşadıklarımı bilmeyeceksin. Bilme. Senin fıtratında başka birisi varken sana ulaşmaya çalışmak zor. Böylesi daha iyi. Tek isteğim şu kısacık ömrümde senin gibi bir sevdanın sen bilmeden de hiç unutulmaması. Adını verdim kitaba. Unutulma diye. Hatta kitabı sana armağan ettim. Bir gün belki tesadüfen denk gelir. Bir gün belki benim kim olduğumu anlarsın. Ha buradan okurlara sesleniyorum kitabı belki alır okursunuz bilemem. Ben yıkamadım içimdeki duvarları. Yapamadım. Dizelerin arasına gömdüm içimde olan biteni. Siz de öyle yapın. Hiç yapmam dediğim bir kuyuya düştüm. Çıkamadım. Eğer düşerseniz siz de benim gibi derin bir kuyuya. Beni hatırlayın. Ve benim içimdeki saklı sevdayı.