Bazı duygular vardır ki, ne kadar susarsan sus, kalbinde yankılanmaya devam eder. Ben de böyle bir kalbim; taşıdığım her acıyı, her hayal kırıklığını ve sevgiyi yazıya dökmeye çalıştım.

Hep yandım, yandıkça kor oldum ama yine de sevmekten vazgeçemedim. Sustukça çoğaldı içimde acı; yazdıkça biraz hafifledi belki, ama hiçbir kelime tam olarak anlatamadı beni.

Aşkın en derin yerinde kırıldım, sessizliğin en koyu yerinde çoğu zaman kayboldum. İnsanlara, dostluklara, hayata dokundum; hepsi elimde ince bir sızıya dönüştü.

Şimdi burada, kalbimin küllerinden kalan ne varsa, hepsini bir bir bırakıyorum satırların arasına.

Belki sen de kendi yarandan bir parça bulursun okurken; çünkü acı değişir ama hissi hep aynıdır.

Ve ben, o hissin adı oldum sadece.