Bir rüyaya isim olacağını nerden bilirdim bu yitik sesin.Nasılsa dünyaya dönerek yürüyoruz bu böyledir dedim.Naylon çamaşır iplerinde gerilen komşu kahkahalarınaDüştü sesim. Şimdi bu yalancı avuntu ancak hüzün boşluğu...İçimden bir balkon dolusu saydım. Kiraz ayına kadarSevmek sünnettir kekik kokulu dağları. Geçerken sayılarYavaş yavaş eksilen ömürden bir kibrit çektim. Orta yarindenTutuştu sessizliğin öfkesi. İşte bu rüyadır dedim.