Müslüman bir ailenin çocuğu olarak Müslüman bir toplumda yetişmesinin yanı sıra Hz. Peygamberin eşi olması Hz. Âişeye Kuranı anlama ve açıklamada gerekli donanımı elde edebileceği bir ortam hazırlamıştır. Rasûlullahın yanında yetişen ve ona en yakın kişi olan Hz. Âişe Hz. Peygamberin vefatından sonraki yarım asra yakın ömründe Müslüman toplumda hemen pek çok alanda önemli roller üstlenmiştir. Özelikle de Hz. Muhammed (a.s.)le olan beraberliğinin kazandırdığı Sünnet bilgisi onda ön plana çıkarak gerek Kuran tefsirinde gerekse diğer İslâmî ilimlerde bu bilgisini vazgeçilmez bir unsur olarak kullanmıştır. İşte biz de çalışmamızda Taberî Tefsirinde yer alan rivâyetlerden yola çıkarak Hz. Âişenin tefsir yönünü inceleyip onun hem Kuran tefsirindeki yerini hem de bir müfessir olarak kullanmış olduğu metotları tespit etmeye gayret ettik.

Hz. Âişenin Taberî Tefsirinde geçen bütün rivâyetleri incelendiğinde Kuranı yorumlamada Kuran Sünnet içtihat kırâat vb. geleneksel metotları kullandığını görmekteyiz. O bütün bu unsurları kullanmak suretiyle Kuranı açıklama ve yorumlamada tek bir kaynakla yola çıkılmaması gerektiği aksi takdirde bu faaliyetlerin doğru olarak yürütülemeyeceği ve doğru bir Kuran algısına ulaşılamayacağı mesajını vermektedir.
Onun birçok rivâyetindeki ortak nokta Hz. Peygambere ayetler hakkında çok soru sormasıdır. Kuranın doğru anlaşılması anlamı doğru olarak ortaya çıkaracak suallere bağlıdır. Biz Hz. Âişenin sorularının arka planında bu gerçeğin olduğu kanaatine vardık. Kuranı anlama ve yorumlama faaliyetinde bulunanlar da Kuranın ne söylediği kime niçin ve ne zaman söylediği gibi bir takım sorulara cevap aramalı ve bu sorulardan hareketle sonuca ulaşmaya çalışmalıdır.