Bu eser, Endülüslü büyük filozof İbn Rüşd'ün (11261198) hayatını,
ilmî çalışmalarını ve düşünsel mirasını kapsamlı bir biçimde ele almaktadır.
Tıp, matematik, felsefe ve fıkıh gibi çeşitli alanlarda derinleşmiş
çok yönlü bir İslam düşünürü olan İbn Rüşd, özellikle Aristoteles'e getirdiği
özgün yorumlarla öne çıkmış ve "Yorumcu" (Commentator) unvanını
kazanmıştır.Metinde, İbn Rüşd'ün Aristoteles'in eserlerine dair yazdığı büyük, orta
ve kısa şerhler aracılığıyla Meşşâî geleneğe yaptığı katkılar ayrıntılı
şekilde incelenmektedir. Onun, Fârâbî ve İbn Sînâ gibi seleflerinden
farklı olarak Aristoteles metinlerine doğrudan ve bağımsız yaklaşımı
vurgulanmakta; bu yönüyle felsefede eleştirel düşüncenin öncülerinden
biri olarak değerlendirilmektedir. Ailesinin "Kadılar Ailesi" olarak tanınması,
onun hukukçu kimliğine ve fıkıh alanındaki etkilerine de ışık
tutmaktadır.İbn Rüşd, "Faslü'l-Makâl" başta olmak üzere çeşitli eserlerinde din ile
felsefe arasında özde bir çelişki bulunmadığını, akıl ve vahyin birbiriyle
uyumlu olduğunu ileri sürmüştür. Gazzâlî'nin filozoflara yönelttiği
eleştirilere karşı kaleme aldığı "Tehâfütü't-Tehâfüt" adlı eseri ise İslam
felsefesi tarihinde önemli bir kırılma noktasıdır. Bu eserde nedensellik
ilkesi, evrenin ezeliliği gibi meseleler felsefî bir zemin üzerinde yeniden
değerlendirilmiştir.İbn Rüşd'ün düşünceleri, yalnızca İslam dünyasında değil, aynı zamanda
Latin Hristiyan dünyasında da derin etkiler yaratmıştır. Thomas
Aquinas ve Latin Averroistler üzerindeki etkisi, Avrupa'daki entelektüel
uyanışta oynadığı rolün göstergesidir. Bazı görüşleri Kilise tarafından
kınanmış olsa da, eserleri Batı'da büyük yankı uyandırmış, Aydınlanma
düşüncesine giden yolu açmıştır.Bu çalışma, İbn Rüşd'ün bilim ve felsefeye yaptığı katkılar ışığında,
onun evrensel düşünce tarihindeki yerini yeniden değerlendirmeyi
amaçlamaktadır. Çağları aşan düşünsel duruşu ile İbn Rüşd, bugün hâlâ
akıl, özgürlük ve hakikat arayışının ilham kaynaklarından biridir.