Hayatı üçe bölmemiz lazım. Birinci kısım güzel hayallerimizi yanlış insanlarla ziyan etmiş olmamız. İkinci kısım ziyan olmuşların arasında doğru insanlara sırtımızı dönmemiz ve üçüncü kısım ise hiç konuşamadıklarımız. Gözlerine bakarken kelimelerimizin bir bütün olarak dökülemediği güzel insanlar. Ulaşılamayan aşkların ve yarı yolda tüketilmiş kalplerin altın çağında yaşıyoruz. Bazı zaman yaşanamamış duygularımızın esintisi sararken benliğimizi bazı zaman da ise terk edilişlerin ve aldatılışların sert rüzgarları titretir camımızı. Peki o fırtınalardan çıkabilmek mümkün mü? Üstüne birde yarınlara miras bir yara bırakmadan.
 Hasılı her kolaylıkla yürüdüğümüz yol bahara her engelle karşılaştığımız yol kışa çıkmaz. Dilerim ki kış kapımızı hiç çalmasın aşk bizi bir kez daha yanıltmasın.
...
Sen benim yastığımın altındaki
İlk amatör şiirimsin.
Birilerine okutmaya korktuğum
Alay ederler diye.