Kötü insanların içindeki iyiliği ve kötü ruhların içindeki mutlak iyiyi ortaya çıkarma konusunda dudak ısırtan bir yeteneğe sahipti. Bunun dışında önemsiz biriydi.

Müfettiş Cabir bu övgüyü rutin bir soruşturma esnasında duymuştu. Bu sözler son nefesini verene kadar sanki derisine kazınmış bir yara izi gibi hafızasına mühürlenecekti.