Mektup, selam dahi vermeden, "Üçüncü mevki yazarların gevşek tornalarından çıkma gibi iddialı cümleler kuramıyorum Süheyla," diye başlıyordu. "Karlar yağdı, bir kar tanesine elini sürmedin. Karlar eridi, kiremitler göründü, nedensizce üzüldün. Kitapların her mevsim açık olurdu, kalbinin saçları sebepli sebepsiz kırık. Sürülmüş içinden karlı tepeler, kış güneşi, iğde ağacının rayihası, damağında yer etmemiş taze dutun tadı, küçülmüş kursaklarıyla sahipsiz serçelerin. Yaz başında gülümsersin diye bekliyordum, yaz bitti. Petersburg gibi üç kere ismini değiştirdin, en sevmediğinde karar kıldın. Tüm yüzyılları seninle geçirecek gibi değilim. Saçlarını uzat, bir çocuğa nasip olsun diye ortaokuldaki resim çantanı duvara bırak, olmadı saatlerini pul parasına sat, fermanları yak, kendini bağışla. Sıkıştırılmış bir ikindi vakti olmaktan kurtar kendini."

Şenler Yıldız, ikinci öykü kitabı ile; hayatta kalan taraf olmayı, inanmayı, Türkiye'de birkaç kez doğmayı monologlar ve şiirle örülü bir kurgu içinde okuruna sunuyor. Teoloji, tasavvuf, felsefe, edebiyat tarihi gibi birçok alandan beslenen bir kitap Mısır Tarlasında Bir Aksak.