Bu kitap binlerce sözcüğün bir araya gelişinden değil bir adamın kendinden gidişinden oluşur. Sevgiymiş nefreti öğreten insana ve bir tek sevgi alabiliyormuş meğerse nefretin yerini ancak.Mutsuz kalma korkusu mu beni en çok mutsuz kılan yoksa mutsuzluğun kendisi mi diye düşünürken anladım ki;sadece peşinden koştuğum mutluluk yüzündenmiş bütün mutsuzluğum.Yolun başında tasarladığımız o güzel şeyler bizi sadece büyülemekle kalmayıp hayatın sunacağı bütün kötülükleri de unutturuyormuş aynı zaman da.Umudunun tükendiğine inandığında sana umut olabilecek şeyleri de tüketiyormuşsun bu hayatta.Sadece bu gezegenin değil evren de gelişmekte olan bütün her şeyin bir Öteki Tarafı varmış en basitinden sevginin nefreti mutluluğun mutsuzluğu gibi neyse ki ve hatta iyi ki benim Öteki Tarafım sensin.