"Görmek" önce kendinizle aranıza koyduğunuz mesafeyle ilgilidir. Bu mesafenin gerekliliğini algılayamayan kişi duygu ve düşüncelerini her şeyin üzerinde görür ve kendinin altında bir yerde sadece bakar gelen geçmekte olan her şeye.
Bu bakmalardan vardığı "yer"lerin "anlam"ın hareket içindeki karşılığından kopar ve artık ne yazsa ne anlatsa kendine varacaktır ve kendine vardığı yer kadar olacaktır dünya bu koca taş; aldatan bir darlık! Mehmet Rayman kendinin kıyısında bir yerde sokağa bakıyor hayata. Kendinde olanın anlamını (kendinden kopmadan) "öte" de arıyor sorguya açıyor. Okuyucu şairin "BEN" le arasında bıraktığı bu boşlukta kolayca yer bulup ortak olabiliyor bu arayışa bu sorguya. Şiir güzel bir yolculuğa dönüşüyor böylelikle harekete dahil oluyor. Yolun sonunda şair; görülmüştür pembe zamanlar içinde. "

Lokman Kurucu