sesim işte yankısızdı bilmiyorsun
sana türküler okuduğum zamandan kalma 
kırık bir şeyler kırpışıp duruyordu içimde 
içimde bir yalnızlık başkaldırmış hâlde 
sana dair unutulmuş anıları zikrediyordu 
semavi simgeleri türkünün avazına dair 
kırışmış mevzularla birlikte 
karışık mektubun fenotiğine hikâyeler uyduruyordum
bir ilk değildi
zaten demeler bir çağa kalmışsa 
oradasın
ortası bunun kopmuş sayfaların
silik şiirlere işlenmiş hâli 
gök gri yer gri ise