Yaşlar her vakit ferahlatıcı değildir. Bunlar göğüste uzun zaman kaynadıktan sonra nihayet bidayette zorla sonra da yavaş yavaş ve daha tatlı akıverince teselli verici ve tedavi edicidirler; sıkıntının verdiği ıstırabı bunlar halleder...Fakat soğuk ve esirgenerek dökülen gözyaşları da vardır; bunları insanın yüreğine hareketsiz ve ağır bir yük gibi oturmuş bulunan acı yürekten damla damla sızdırır; bunlar teselli getirmez ve kalbe hafiflik vermezler. İhtiyaç bu türlü gözyaşları ile ağlar ve böylelerini dökmeyenler henüz daha bedbaht sayılmazlar.