Emin ilkokul yıllarından başlayarak yazı karalamaları yapmaya başlar. Bu karalamalar içinden geçenleri kâğıda dökmektir. Henüz yazmak, yazarlık gibi kavramlarla tanışmamıştır. Karalamalar yapmak gökyüzüne çeşit çeşit kelebekler uçurmaktır. O, defteri ve kalemiyle baş başa kaldığı zamanlarda penceresine yeni kelimeler, kuşlar gibi konmaktadır. Bu kelimelerin çoğunu tutamadan kaçırsa da hemen peşleri sıra koşar, onları yakalamaya çalışır. Pencereye konan kelimeden kuşlar ona fısıldayıp durmaktadır. Emin, büyüyüp bir yazar olduğunda o yıllara ilişkin duygularını böyle ifade eder. Kelimelerin bir yazar için ne denli önemli olduğunu, bir yazarın daha çocukken onların peşlerinden koşmasını bu kadar güzel anlatan yazar çok azdır. O kuştan kelimelerin ardı sıra koşarken bir yandan da rüzgârla yarışmaktadır. Çünkü çocukluk rüzgârla yarışmaktır.