"Kesret içre bir aceb sahraya düştüm gel yetişÂbı yok tufanı çok deryaya düştüm gel yetişBu adem oğlanları bağrım kebab etti benimKerbela cengi gibi gavgaya düştüm gel yetişEy habibim nur-ı veçhin arz edip güldür meniDehr elinden bir kuru da'vaya düştüm gel yetişSalih Baba'nın şiirleri Türk tasavvuf edebiyatının en güzel şiirlerindendir. Divanı da tartışmasız tasavvuf klasiğidir. Şiirlerinde kendi isminden önce şeyhi Muhammed Sami Erzincani hazretlerinin ismini zikreder. Divanını mürşidinin büyüklüğünü faziletini irşad gücünü ve yüksek derecelerini anlatmak için tertip etmiştir.Bu şiirler; insanın olgunlaşıp imanının kemal bulmasında masivadan kurtulup katıksız Allah aşkına ulaşmasında Allah dostlarının olmazsa olmaz rehberliğini ifade eder.