Bu eser, yaygın inancın aksine, sekülerleşmeyi bitmiş bir süreç değil, modernlikle yüzleşen her medeniyetin insan, varlık ve dünya algısında süregelen, dinamik bir dönüşüm olarak tanımlıyor. Kitap, klasik Batı-merkezli sekülerleşme anlatılarını aşarak, İslam düşüncesi ve Müslüman toplumların bu karmaşık olguyla nasıl hesaplaştığını derinlemesine inceliyor.


Dinin kamusal alandan çekilme ve kurumsal zayıflama tezlerinin ötesinde, modern çağın getirdiği yeni kutsallaştırmaları, bireysel kimlik krizlerini ve anlam arayışlarını masaya yatırıyor. Özellikle Türk modernleşme tecrübesi ve geç-modern dönemdeki "dindar habitus" ile "mütedeyyin sekülerleşmesi" olgularına odaklanarak, dinin seküler yaşam tarzlarıyla nasıl iç içe geçtiğini, hatta sekülerizmin bir "ikame dine" nasıl dönüştüğünü gözler önüne seriyor.


"Sekülerleşmenin Ötesi", dinin gerilemediğini, aksine dönüşerek varlığını sürdürdüğünü iddialı bir şekilde ortaya koyuyor. Okuyucuyu, post-seküler zamanlarda dinin ve dindarlığın geleceği üzerine ufuk açıcı bir düşünsel yolculuğa davet ediyor.