Vurulur bir bakışına
Olur bir gülüşüne hasta
İştah falan da kalmaz onda hiç
Ne nefis börekler ister canı
Ne de çikolatalı enfes bir pasta
Kurban olur onun her şeyine
O artık yasta
Yatar gece gündüz yorgan döşek
Şifasız hasta
Çorbası da soğuyup soğuyup gider tasta
Ne olacak bu sevenlerin hali be usta?
Sonrası mı? Sonrası malum herkesçe bilinen: Yan babam yan. Uykusuz gecelerin sabahına uyan. Gelmeyeceğini bile bile sen yine de gelecek san. Bir de bu yetmezmiş gibi aptal gibi her zaman an. Anmaktan da usan yanmaktan da usan. Öyle ki sanmaktan da usan usanmaktan da usan...
Bunlara rağmen yine de var mı ki hiç sevdiğine kin kusan?
Darılıp ona küsen?
Artık sen değilsindir dünkü sen
Seviyorsun çünkü sen.