Suyun Rengi Yağmur Kokulu Kadın iki zeytin karası gözün ardına dağlar kadar hüznü İstifleyen bahar esintili kadın dudağının kenarına inci tanesi gülümsemeler yuva oldu bir ömür boyu yüreğinde su damlası mağrur duru ve asil kadın birbirini kovalayan yılların eskitemediği öksüz duyguların muhatabı susarak özlediğim kadın gülüşlerini kucaklıyorum papatya kokulu satırlara banıyorum en derin selamımı mürekkep damlalarının şahitliğinde sensizlik kokan sitemli mısraları bağrıma basıyorum yeniden her sabah aşkla çiçek açan bir bahçe gibisin göğsümün kafesinde şiir kokulu anıları selamlıyorum avuçlarımda şiir kokulu anıları sarmalıyorum avuçlarımda zaman neyi unutturabilir ki zaman neyi devirebilir ki aşkı özlemi ilk günkü gibi yeniden doğurup güneşe sermenin önünde zaman nasıl durabilir ki ak saçlarına yıldızları taç yaptığım bahtı biçare umudu kırık yollarında gözyaşı kuruttuğum reyhan kokulu kadın