Bu kitapta kuruluşundan beri içerisinde görev yaptığım AFAD'ın Türkiye'de meydana gelen afetlerin yönetilmesi/ yönetişimi konusundaki izlediği strateji, toplumun afetlere bakışı ve afet algısı ile bu algının izdüşümleri incelenmeye çalışılmıştır.
Biliyoruz ki afet riskini azaltan ya da arttıran, toplumun zarar görebilirlik düzeyidir ve bu risklerin azaltılması sürdürülebilir kalkınma için esastır. Ancak bu eylem, tüm toplumun yükümlülüğü paylaşmasını ve ortaklığını gerektirmektedir. Ayrıca toplumun gelişmişliğini afetler karşısındaki direnci belirler gerçeği de her olaydan sonra karşımıza çıkmaktadır.
Afet bilinci ve hazırlığı yeterli seviyeye ulaşmış bir toplumda afetlerin yaratacağı kayıpları önlemek için, örgütsel ve sistematik çözümler üretmek kolaydır. Bu kapsamda; önlem alma ve zarar azaltma kültürünü toplum içinde geliştirmek, eğitim faaliyetlerini hızlandırmak, modern teknoloji ve iletişim imkânlarından yararlanmak, yerel, bölgesel ve uluslararası ölçekte iş birliğini geliştirmek gerekmektedir. Temenniden öteye geçmeyen ve hepimizin bildiği, dillendirdiği bu gerçeklerin hayatımıza nüfuz etmiyor olması, esas sorunumuz gibi gözükmektedir.