NE DOST BELLİ, NE DÜŞMAN
Gönül yanar, sitem eder zamana,
Sel olup geçer, dost varır limana.
Nice yüz var, hep güler de insana,
Ne dost belli şimdi, ne düşman belli.

Zor gündeyiz, sönmüş yürek ateşi,
Her selâmda gizlidir bir torpil işi.
İçten değil artık sözün gelişi,
Ne dost belli şimdi, ne düşman belli.

Dert anlatmaz olmuş artık dil bile,
Her tebessüm gizli bir şüphe ile,
Yalnız kaldık sabır denen ip ile,
Ne dost belli şimdi, ne düşman belli.

Nice emek, nice vefâ boşuna,
İnce gönül düşmüş kışın taşına.
Sadık sandık, döndü yolun dışına,
Ne dost belli şimdi, ne düşman belli.

Medârî, aldanma her gülen yüze,
Nice maske sığar tatlı bir söze,
Dost görünür, taş koyar önümüze,
Ne dost belli şimdi, ne düşman belli.