2010 kuşağı öykücülerinden Senem Gezeroğlu, Unuttum Yalnız kitabı genelinde postmodern yazma tarzını benimsiyor. Buna bağlı olarak öyküsünde metinlerarası ilişkilere, üst-kurmacaya, parçalı anlatıma geniş yer veriyor. Bir türlü anlatmaya başlayamama, hikâyenin yazma sürecinden söz edilmesi, bilinç akışı tekniği, açık uçlu sonlar, masal biçeminin kullanımı, anlatılabilecek bir dış gerçekliğe inançsızlık, absürt anlatıya yakın uygulamalar, anlatı içindeki görseller, iç içe girmiş metinler, düzyazı şiire yakın örnekler Gezeroğlu öyküsünde görülen postmodern özellikler. Yazarın biçemi, şiir dilinde olduğu gibi yinelemelere, söz oyunlarına, söz dizini simetrilerine ve ses uyuşmalarına açık. Bu nedenle de pek çok öyküde ritim, izlek düzeyine yükseliyor.
Genellikle kadın anlatıcıların ağzından kadın-erkek ilişkileri, iletişimsizlik, yalnızlık, karşılıksız sevme izlekleri ve patolojik olgular öyküleştiriliyor. Bununla birlikte hangi tema işlenirse işlensin her durumda postmodern anlatı teknikleri egemen oluyor. Senem Gezeroğlu'nun öyküleri gücünü dış gerçeklikten ya da hikâye anlatmaktan değil kurgudan alıyor. Deneysel, postmodern bir edebiyat yapan öykücü, ilginç anlatı stratejileri ve buluşlarıyla dikkati çekiyor.
Oktay Yivli