Hz. Muhammed (s.a.v.), insanlığa doğru yolu göstermek üzere Allah tarafından seçilip görevlendirilmiş son peygamberdir. O, vahiy aracılığıyla temelleri atılan İslâm dinini açıklamış; eşsiz şahsiyeti, örnek ahlâkı ve liderliğiyle de ilk Müslüman toplumu inşa etmiştir. İslâmiyet'teki bu kurucu ve belirleyici konumu nedeniyle Hz. Muhammed'in hayatı ve tebliğ ettiği mesaj, farklı inanç ve düşünce çevrelerinin dikkatini çekmiş; tarih boyunca pek çok araştırmanın da odağı olmuştur. Bu araştırma, Yahudi tarihçilerin Hz. Muhammed'e, İslâm dinine, Kur'ân'a ve onun tevhid mücadelesine gönül veren Ashâb-ı Kirâm'a yönelik bakışlarını konu edinmektedir.
Yahudi tarihçiler, kendi dini inançları çerçevesinde, İslâm ve Hz. Muhammed hakkında hakikati açıklamaktan kaçınmış veya kasıtlı olarak bu bilgileri çarpıtarak ya da uydurarak aktarmayı tercih etmişlerdir. Bu tutumda etkili olan faktörlerden birisi, bu tarihçilerin yaşadıkları Hristiyan toplumlarının İslâm'a ve son peygamber olan Hz. Muhammed'e karşı beslediği önyargılardır. Ayrıca, çağdaş Müslüman tarihçilerin bilimsel titizlikle yaklaştıkları yöntemlerden uzak olan bu Yahudi müellifler, özellikle Haçlı Seferleri sonrasında İslâm'a karşı geliştirilen negatif söylemleri, tarihî birer veri gibi eserlerine dâhil etmişlerdir.
Yahudi tarihçilerin yazdığı kroniklerde, özellikle Hz. Muhammed ve Ashâb-ı Kirâm hakkında yer alan anlatıların büyük çoğunluğu, tarihsel gerçeklikle örtüşmemekte ve yoğun şekilde uydurma unsurlar içermektedir. Bu metinler, ideolojik ve inançsal gerekçelerle tarihî rivayetlerin nasıl çarpıtıldığını çarpıcı bir biçimde gözler önüne sermektedir.
Elinizdeki çalışma, Yahudi tarih yazıcılığındaki anlatıları, klasik İslâm kaynaklarıyla karşılaştırarak incelemekte ve İbranice aslından yapılan çevirilere de yer vererek, Yahudi kroniklerinin İslam'a dair temsillerini analiz etmekte, aynı zamanda inanç temelli çarpıtmaların tarih yazımındaki metodolojik izlerini ortaya koymaktadır.