Acemi yazarlara kendileri olmayı tembihleyen onları itaatsizliğe davet eden ve yönelimlerini sindirmeye kalkışan her şeye: kariyerizme yaltakçılığa tanınma isteğine narsisizme karşı ikaz eden Prévost; virajlardan yokuşlardan ve rampalardan müteşekkil zorlu bir yolun haritasını çıkarıyor. Daima güncelliğini koruyan "pratik tavsiyeler" verirken salon entelektüellerine karşı da sözünü sakınmıyor.

Geriye yoldan geri dönmeme inadını kuşanmak kalıyor.