Her insan, dünyanın gergefine kendi meşrebince çentikler atar.

İnsan, dünyaya eksik gelir. Ve eksiğin izini, kimi zaman bir kokuda, kimi zaman bir ezgide, kimi zaman da bir düş kırığında arar.

Çentik, duyuların izinden yürüyerek, bireysel hatıraları kolektif hafızayla buluşturan bir anlatı kitabı. Her metin, hem sezgisel hem düşünsel katmanlar arasında ilmek ilmek örülmüş bir geçiş kapısı.

Zakkum kokusunun Hiroşima'ya açıldığı, kelebek kanadına yazılan ağıtın Lavinia'ya uzandığı, erguvanın Hrant Dink'e ses verdiği metinlerde; bireysel hikâyelerle toplumsal hafıza iç içe geçiyor. Ruhi Su'nun Mahsus Mahal'inden Şostakoviç'in senfonisine, Gramsci'nin anlatamadığı masallarından Ahmed Arif'in 'filinta endam'ına, Yaşar Kemal'in Don Kişot'la buluştuğu anlardan Yılmaz Güney'in Yol filmine uzanan anlatılar; demlerin, seslerin, yüzlerin, izlerin ve düşlerin bellekte açtığı katmanları bir bir aralıyor.

Bir bakışın utanca değdiği yerde sözün gücüyle sarsılıyor okur, bir çocuğun varamadığı düşünde yaşamın ağırlığıyla yüzleşiyor ve bir dizenin kıyısında umuda çentik atıyor. Çünkü her çentik, yüzü yarına dönük umutlu bir direniştir.