Kul, sayısız eksiklik ve noksanlığına rağmen kendisine bahşedilen ilahi nimetleri görüp müşahede eder ve işe O'nun ismini zikretmeyle başlar ve şöyle der. "Bismillahirranlanirrahim"
Kul, Allah'ın Mûnim olduğunu ve nimetlerin Ondan geldiğini görür ve O'na hamd ederek şöyle der: "el-Hamdû lillah"
Kul, bu nimetin sürekli olduğunu ve bütün mahlûka bahşedildiğini görür ve şöyle der: "Rabbû'l âlemin"
Kul, Allah'ın yaratılmışlara sadece nimet vermediğini aynı zamanda onların tekâmülünü ve gelişimini de sağladığını görür ve şöyle der: "er-Râhman"
Kul, insanların hata ve günahlarının olduğunu ancak Allah tarafından çarçabuk bir şekilde cezalandırılmadığını ve affedildiğini görür şöyle der: "er-Râhim"
Kul, insanlar içerisinde zalimlerin de olduğunu ve onlara bu dünyada yaptıklarına karşılık bir ceza verilmediğini ancak bir gün herkesin hesaba çekileceğini ve o günün Allah'a ait olduğunu idrak eder ve şöyle der: "mâlik-i yevmi'd-din"
Kul, tüm güzel isimlerin Allah'ta tecelli olduğunu ve Onun kulluk edilmeye layık bir ilah olduğunu görür ve şöyle der: "iyyâ-ke na'bud"
Kul, ibadet ve tekâmül yollunun ancak Allah'ın yardımı ve inayetiyle yol alınacağını görür ve şöyle der: "iyyâ-ke nestâ'in"
Kul, önüne koyulan insanî erdem yollarının çok fazla sayıda ve çok değişiklik gösterdiğini görür. Allah'tan kendisini en doğru ve isabetli yola yönlendirmesini niyaz eder ve şöyle der: "ihdine's-sıratâ'l mûstakim"
Kul, bu erdem yolunda yalnız ilerlemenin zorluğunu görür ve kendilerine nimet verilmiş kimseleri kendisine hemsefer ve yol arkadaşı verilmesini Allah'tan niyaz eder ve şöyle der: "sırata'l lezine en'amte aleyhim"
Kul, bu insanî erdem yolunun ancak Allah'ın velilerine bağlılıktan ve din düşmanlarından kopmaktan geçtiğini görür ve Allah düşmanların bu yolda kendisine refakat etmemesini niyaz ederek şöyle der: "ğayri'l mağdubi aleyhim vela'd-dallin"