... İşte güzel çirkinneşelihatır kıran ruh okşayıcı evler yıkıcı sevimlihayat düşmanı velhasıl her görüşe göre yine azminden feragat etmeyen "fuhuş"buradan başlıyor!...Ben ne bilirdim ki fuhuş bir kilitmey onun anahtarı imiş?Bu sofuluktan azma bir genç felsefesihenüz acemi bir hayatın ilk üzüntüleriydi!Koklaşıp oynaştıkçamuhabbet diliyle konuşmaya da başlamıştım.Fakat olgunluk derecesine varmak için daha seneler istiyordu....Gün olurdu ki "can veren canan"bir tramvayda bir vapurda bir derede bir sazda ters istikametlerdekarşılıklı vaziyetlerde bulunurbirbirlerinin eline dokunmak şöyle dursun seslerini bile işitmezlerdi......Bir çatı altında toplanmış kabadayı takımının mekanı olan bu fuhuş evi pis duvarları ile beraberçökmüştür.Fakat bu darbe bir çirkefe atılmış taş gibi bütün pislikleri etrafa serpti...